Imani weeshuis en safari

Heej,

Allereerst wil ik even zeggen dat ik het heel erg leuk vind om zoveel lieve en leuke reacties te krijgen, dankjewel allemaal :D

Ook heb ik ondertussen het kadootje opengemaakt dat ik van Marlou heb gekregen (voor de mensen die niet weten waar het over gaat; ik heb een fotoboekje gekregen met foto's en teksten van vrienden en familie)...echt superleuk!! Ik denk dat dit het beste en mooiste kado is wat ik had kunnen krijgen, dankjewel Marloutje (en medeauteurs natuurlijk) ;)

Om mijn verhaal van zondag maar voort te zetten: zondagavond wilden Dees en ik mijn tas van het vliegveld gaan halen, echter Douglas kwam maar niet opdagen en nam ook zijn telefoon niet op. Ik begon licht te stressen, aangezien een willekeurige andere taxi nemen niet veilig is. Uiteindelijk hebben we via het Guesthouse een taxi kunnen regelen en heb ik mijn tas (incl. klamboe, malariatabletten e.d.) alsnog in handen gekregen...wat was ik blij!

Maandagochtend kwam Douglas zich verontschuldigen, hij was zondagavond aangereden en moest dus een hoop zaken regelen. Vervolgens zijn we meteen naar het Imani weeshuis gereden, waar we ook weer een soort van rondleiding kregen. Dit weeshuis was heel anders dan het weeshuis dat we zondag gezien hadden (Imani was goed georganiseerd, schoon, de kindertjes waren relatief netjes gekleed en veel minder aanhankelijk). Toen we dit verschil voorlegden aan Maria (die ons rondleidde), bleek dat het weeshuis van zondag een corrupte eigenaresse heeft; alle giften die ze ontvangt, steekt ze in eigen zak, en de kleren die haar worden toegezonden voor de kids verkoopt ze, zodat ze nog meer geld overhoudt. Het tegenstrijdige van dit gebeuren is dat het corrupte weeshuis een armzaligere indruk maakt dan het Imani weeshuis, en dus zijn mensen eerder geneigd geld te schenken aan een corrupt weeshuis. Dit vonden Dees en ik echt schokkend, want er wordt dus gewoon misbruik gemaakt van de weesjes in de sloppenwijk!
Maar goed, het Imani weeshuis was heel leuk om een dagje bij mee te lopen, we hebben kindertjes gevoed, verzorgd en met ze gespeeld. Ik had slingers bij me om het weeshuis nog een beetje op te vrolijken, waar enkele kindjes meteen heel vrolijk van werden.

Vanochtend zijn we bij een opvangcentrum voor baby-olifantjes geweest en vervolgens bij een soort voederplek voor giraffes. De giraffes hebben we zelf ook mogen voeren, waardoor we vervolgens 'gekust' werden door de giraffes (lees: natgelikt) :p Na een kort lesje over verschillende soorten giraffes in Kenia waren we helemaal klaar voor safari...

Douglas heeft ons dus vanmiddag door Nairobi National Park gereden, waar we echt een supermooie namiddag hebben gehad: We hebben giraffes, zebra's, afrikaanse elanden, neushoorns, struisvogels, impala's, antilopes, schildpadden, wilde zwijnen, aapjes, en buffels gezien (en enkele beesten waarvan we de naam niet konden opmaken uit het gebrabbel van Douglas :p). We hadden wel moeite met het spotten van alle dieren, maar zoals het een gids betaamt heeft Douglas ons vaak op dieren gewezen. Ook het park zelf was heel mooi, echt zoals we het kennen van The Lion King ;)

Morgen wordt onze laatste dag Nairobi, waarna mijn verhalen wel wat korter zullen worden ;)

Liefs,
Yvonne

P.S. Mijn enkels zijn ondertussen zo dik van de muggenbulten dat ik er niet meer normaal op kan staan, ook mijn armen en benen zitten onder. Dit verklaart dan ook eventuele pleisters en bultjes op de foto's :p