Bezoek van pap :)

Heej allemaal,

Ik heb een heleboel te vertellen, dus ik ga maar meteen met de deur in huis vallen :p
Vandaag is papa hier vertrokken, vannacht reist hij terug naar het winterse Nederland. We hebben samen echt tien geweldige dagen gehad!!

Vorige week vrijdag kwam pap aan in Villa Maria. Ik had hem nog niet zo vroeg verwacht, maar toen ik zijn smsje kreeg waarin hij vertelde dat hij er al was, wist ik niet hoe snel ik buiten moest komen. Ik kan niet zeggen dat ik echt heimwee heb gehad in al die weken, maar op zo’n moment realiseer blijkt toch hoezeer je mensen kunt missen!
Nadat pap zijn tassen had uitgepakt (heel veel lekker eten, fatsoenlijk wasmiddel en dvdtjes…en nog wat persoonlijke spullen voor pap zelf :p), hebben Dees en ik voor pap ‘gekookt’ en hebben we de hele avond bijgepraat.
Zaterdag zijn pap en ik naar Masaka gewandeld, zodat pap een goede indruk kon krijgen van zowel de landelijke omgeving (Villa Maria en omstreken) als een Ugandese stad (alhoewel Masaka eigenlijk niet groot genoeg is om echt ‘stad’ genoemd te mogen worden).
Zondag was het alweer tijd om naar Kampala te reizen, aangezien van daaruit op maandagochtend onze trip begon. Kampala was weer even chaotisch als altijd: overstroomde riolering, mensen die met uitgestreken gezicht door alle zooi heen lopen, verkopers die je van alles proberen aan te smeren… ik ben er ondertussen wel aan gewend, maar voor pap was het wel een bijzondere ervaring.

Vervolgens zijn we aan onze trip naar Murchison Falls National Park begonnen: Allereerst hebben we de watervallen zelf gezien, doordat een gids ons meenam naar een pad dat gedeeltelijk langs de watervallen omhoog liep. Omdat Uganda nog niet helemaal ‘verwesterd’ is, waren bijna nergens hekken of andere veiligheidsmaatregelen te bekennen…ofwel, een mooi buitenkansje om eens echt dicht bij zulke watervallen in de buurt te komen :D Op gegeven moment werd ik wel teruggefloten door onze gids, maar het was zeker de moeite waard :p
De dag erna zijn we ’s ochtends op Game Drive geweest; tijdens zonsopgang steeds meer dieren ontdekken en kijken hoe dicht je daarbij in de buurt kan komen :) Het meest indrukwekkend vond ik de olifanten, deze hebben we echt tot 3 meter kunnen naderen, zonder dat ze zich in hun bezigheden gestoord voelden.
Aan het eind van de middag zijn we met een bootje de Nijl op gegaan, waar alle dieren komen drinken…ongelooflijk hoeveel verschillende dieren daar tegelijk rondwandelen; olifanten, nijlpaarden, bavianen, zwijntjes, krokodillen, allerlei soorten vogels en nog veel meer. De hele dag waren we onder begeleiding van gidsen, waardoor je ook nog best interessante dingen leert :p

Om de trip nog wat uit te breiden, zijn pap en ik op eigen houtje naar een tropisch regenwoud gegaan, om daar Chimpansee Tracking te doen. Ook dit gebeurde onder begeleiding van een gids, waardoor we al snel in de buurt van een groep chimpanzees kwamen. Het was geweldig, we hebben zowel chimp’s in de bomen zien rondzwieren als over de grond zien rennen, sommigen maakten enorm kabaal en weer anderen bleven zelfs rustig zitten wanneer we naderden. Als ik er aan terugdenk, vind ik het soms nog moeilijk te geloven dat al deze dieren (zowel de chimp’s in het regenwoud als alle dieren in Murchison Falls) hier vrij leven en in hun natuurlijke omgeving zijn, en dat wij daar zo in toegelaten worden! Pap en ik hebben alle dagen volop genoten :)

Bij thuiskomst in Villa Maria wist Desiree te vertellen dat we nog steeds een muis in de keuken hadden, waarschijnlijk in het fornuis. Gezamenlijk hebben we van alles geprobeerd om dat rotbeest te vangen; eerst heeft pap het fornuis flink heet gestookt, in de hoop dat de muis naar buiten zou komen, echter het bleek een ‘die-hard’muis die wel tegen hoge temperatuurtjes kon. Vervolgens hebben Dees en ik de muis proberen te vergassen door insecticide-spray in alle ruimtes van het fornuis te spuiten, met als eindresultaat dat we zelf niet langer dan 2 seconden in de keuken konden blijven (maar geen muis :p). Daarna heeft pap het fornuis helemaal dichtgeplakt, zodat hij zou verhongeren…maar uiteindelijk zouden we dan eindigen met een ontbindende muis in het fornuis…ook niet echt aanlokkelijk. Als laatste redmiddel bleek de supermarkt ‘rat-glue’ te verkopen; lach niet, maar dat hoor je op de grond te smeren zodat de muis blijft plakken als deze op zoek is naar voedsel. Wat bleek, onze muis was te sterk voor deze plakzooi :p De muis is dus ontsnapt uit het fornuis en op gegeven moment zag pap de muis lopen, na even zoeken trof ik de muis inderdaad aan in een kleerkast…pap heeft de kleerstapel (inclusief muis) naar buiten gedragen en vervolgens de muis doodgemept…
Dees en ik waren in jubelstemming, eindelijk van dat irritante schepsel af! Maar helaas, het mocht niet lang duren, enkele uren later zag pap al de volgende muis door de keuken rennen…ook deze muis heeft zich tot nog toe niet door de ‘rat-glue’ laten vangen, dus we zijn er nog niet vanaf :p

Om de laatste dag samen met pap gezellig af te sluiten, zijn we op zoek gegaan naar drie fietsen, om zo nog wat meer van de omgeving te kunnen zien. Dankzij de hobbelweggetjes en het nogal harde zadel lopen Dees en ik nu allebei met pijnlijke billen rond, maar het was wel heel leuk :) De mensen hier kunnen zich niets voorstellen bij ‘fietsen voor de lol’, waardoor we overal lachend werden bekeken en door de kinderen joelend werden onthaald :p

Jammer genoeg kreeg ik vrijdagavond last van mijn verstandskies (ja het klinkt dom, maar de laatste verstandskies komt nu door en veroorzaakt ongelooflijk veel pijn). Na enkele nachten slecht slapen en continue pijn overdag, was ik gisteravond helemaal kapot. Ik slikte paracetamol bij het leven en had alle naproxen van Dees al opgeeist, maar niets hielp. Afgelopen nacht was weer een hel en vanochtend heb ik me moeten ziekmelden bij de dokters. Ik voelde me nogal een aansteller, maar Dees heeft me gedwongen om naar het ziekenhuis te gaan, waar ik meteen werd doorverwezen naar de plaatselijke tandarts…ik begon ‘m wel te knijpen (je weet nooit wat ze in dit land allemaal in je mond steken :p)! Maar goed, de tandarts bleek een kennis van ons, hij was meteen bereid pijnstillers voor te schrijven. Momenteel slik ik dus zowel diclofenac als paracetamol, gepaard met antibiotica (profylactisch, momenteel zou nog niets ontstoken zijn)…de diclofenac zorgt ervoor dat ik maximaal twee uur geen pijn heb, mits ik mijn kaken en tong niet beweeg. Eten doe ik bijna niet en drinken alleen met een rietje…maar Dees weet me wel op te vrolijken en zorgt goed voor me ;)

Deze laatste weken verwacht ik niet meer veel spannends, maar je weet het hier natuurlijk nooit :p Ik houd jullie op de hoogte,

Liefs,