Ssese Islands
Door: yvonneinuganda
Blijf op de hoogte en volg Yvonne
25 Januari 2011 | Oeganda, Villa Maria
Heej allemaal,
Sorry sorry, ik weet het, ik heb al een tijdje niets meer van me laten horen. Afgelopen weekend zijn Dees en ik naar de Ssese Islands geweest (groepje eilandjes in het Lake Victoria), maar de dagen daarvoor waren niet heel spannend ;)
In Villa Maria Hospital is nog steeds niet veel te beleven; iedere afdeling heeft maar weinig patiënten en er vinden maar weinig operaties plaats. Twee weken geleden heeft Dr. Eddy (hij blijkt de enige échte chirurg in VMH) ons meegenomen naar een groter ziekenhuis in Kitovu, gerund door een Britse non. Hun OK-schema was beduidend meer gevuld en stond de gehele maand januari in het teken van vesico-vaginale fistels (omdat de vrouwen hier zo vaak en zo jong bevallen, vaak zonder enige begeleiding, ontstaan hier bij deze vrouwen regelmatig fistels tussen vagina en blaas, waardoor de vrouw incontinent wordt). Ik heb de hele dag meegekeken bij Britse chirurgen, het was heerlijk om weer (westerse) verfijnde chirurgie te zien. Vergeef me, maar de artsen in Villa Maria Hospital werken nogal lomp…
Anyway, bij thuiskomst vanuit Kitovu Hospital kregen Dees en ik onenigheid met Mirjam (ons derde huisgenootje), waardoor de sfeer in huis er niet gezelliger op werd. Eigenlijk wilden Dees en ik dat betreffende weekend al naar de Ssese Islands, maar vanwege de continue bewolking hebben we dat maar uitgesteld.
De daaropvolgende week bracht ons enkele onaangename verrassingen: Allereerst werd ons huisje overladen door mieren, vervolgens trof Mirjam kakkerlakken aan in ons keukenkastje. Diezelfde avond raakten enkele lokale ‘straat’honden in gevecht op onze veranda. De dag erna bleken we een muis te hebben (hij is er nog steeds…Maartje Wassink, tips graag :p). Als klap op de vuurpijl vloog er vervolgens nog een vleermuis ons huisje binnen, welke geen zin meer had om te vertrekken.
Ik hoor jullie nu allemaal denken: “Lekker schoon daar, in Villa Maria”…maar geloof me, Dees en ik maken regelmatig schoon en laten zeker nooit eten rondslingeren. Ik heb echt geen idee hoe we aan al die beesten komen, en erger nog, ik heb ook geen idee hoe we er vanaf kunnen komen :p
Verder zijn het niet alleen de dieren die zich bij ons steeds meer thuis gaan voelen, ook de gemiddelde Ugandees begint steeds makkelijker opmerkingen te maken: Om de dierentuin even te ontsnappen, waren Dees en ik gaan dineren in Masaka…op het moment dat ik op een bodaboda stap om terug te gaan naar Villa Maria, hoor ik iemand in mijn oor fluisteren “I give you money, you give me sex? Please, I’ve never had sex with an English woman before!”... Misschien moet ik mijn uitstraling nog maar eens onder de loep nemen ofzo :p
Na die ervaringen vonden Dees en ik het tijd voor een weekendje weg: de Ssese Islands. Vrijdag na de zaalronde zijn we op zoek gegaan naar de ferry…na anderhalf uur over hobbelige weg en nogmaals anderhalf uur wachten op de daadwerkelijke ferry (zoals wij het Limburgs kwartiertje kennen, kent men hier zoiets als ‘de Afrikaanse middag’ :p), was het dan zover. De ferry bracht ons naar Buggala, het grootste eiland van het archipel. Eenmaal op het eiland stond ons nog een ritje van anderhalf uur te wachten, vervolgens werden Dees en ik ergens in een uitgestorven gebied gedropt. De taxichauffeur wilde ons nog wel even gebruik maken van onze verbazing, en vroeg dus met uitgestreken gezicht drie keer de normale prijs voor het ritje. Nadat ik dat weigerde te betalen, kwam de goede man dreigend voor ons staan en gaf te kennen dat we geen keus hadden. Na wat telefonische hulp van een Ugandese reisagent (goddank had ik zijn nummer!) konden we de normale prijs betalen en waren we klaar om het eiland te gaan ontdekken :)
Ons verblijf, Pearl Garden Beach Resort, bleek minder luxe dan verwacht. De reisgids gaf aan dat er warm water zou zijn, echter dit bleek in de vorm van een jerrycan heet water die ’s ochtends voor de deur van de kamer werd gezet. Een degelijke douche was er niet en andere vormen van luxe waren ook ver te zoeken.
Maar ach, Dees en ik wilden de stemming niet meteen laten bederven, dus op zaterdag hebben we fietsen gehuurd en waren we vol plannen…maar de fietsen bleken van dezelfde kwaliteit als het resort; na nog geen twee minuten fietsen lag zowel bij Dees als bij mij de ketting er al af. Nu zijn we de beroerdsten niet, dus problemen met kettingen krijgen we nog wel geregeld, maar vervolgens liep mijn achterwiel scheef en raakte het klem tegen het frame…zelfs de mannen van de bodaboda-garage kregen dat niet voldoende hersteld :p
Uiteindelijk zijn Dees en ik dus maar gaan lopen…om even later volkomen toevallig bij een luxe resort uit te komen. Nadat we daar even in blik in een van de huisjes hadden geworpen, waren Dees en ik het volkomen eens: Ons weekendje kon wel verlengd worden met enkele nachtjes in het Ssese Habitat Resort :)
Zondag zijn we dus verhuisd van onderkomen, waardoor we alsnog alle luxe kregen die we zochten. Massage-douche, luxe sofa’s in een zonnige woonkamer en een ruime slaapkamer. Het resort had een privé-strandje en een sauna, de bediening kwam regelmatig naar ons huisje om te kijken of we nog wensen hadden en de manager bood ons graag zijn computer aan om gebruik te maken van het internet ;) Nadat we zowel zondag als maandag nog heerlijk hebben genoten van zon, zee, strand en westerse standaarden, zijn we vandaag weer naar Villa Maria vertrokken.
Ik geniet nog steeds van mijn tijd hier, ik voel me ondertussen prima op mijn plek. Er staan voor mij nu nog drie ‘werk’dagen op het programma, en dan arriveert pap al :) De tijd vliegt!
Liefs,
Yvonne
P.S. Pap, bereid je maar voor…het is hier sinds enkele dagen letterlijk tropisch warm…de zon brandt en wolken zijn ver te zoeken!!
Sorry sorry, ik weet het, ik heb al een tijdje niets meer van me laten horen. Afgelopen weekend zijn Dees en ik naar de Ssese Islands geweest (groepje eilandjes in het Lake Victoria), maar de dagen daarvoor waren niet heel spannend ;)
In Villa Maria Hospital is nog steeds niet veel te beleven; iedere afdeling heeft maar weinig patiënten en er vinden maar weinig operaties plaats. Twee weken geleden heeft Dr. Eddy (hij blijkt de enige échte chirurg in VMH) ons meegenomen naar een groter ziekenhuis in Kitovu, gerund door een Britse non. Hun OK-schema was beduidend meer gevuld en stond de gehele maand januari in het teken van vesico-vaginale fistels (omdat de vrouwen hier zo vaak en zo jong bevallen, vaak zonder enige begeleiding, ontstaan hier bij deze vrouwen regelmatig fistels tussen vagina en blaas, waardoor de vrouw incontinent wordt). Ik heb de hele dag meegekeken bij Britse chirurgen, het was heerlijk om weer (westerse) verfijnde chirurgie te zien. Vergeef me, maar de artsen in Villa Maria Hospital werken nogal lomp…
Anyway, bij thuiskomst vanuit Kitovu Hospital kregen Dees en ik onenigheid met Mirjam (ons derde huisgenootje), waardoor de sfeer in huis er niet gezelliger op werd. Eigenlijk wilden Dees en ik dat betreffende weekend al naar de Ssese Islands, maar vanwege de continue bewolking hebben we dat maar uitgesteld.
De daaropvolgende week bracht ons enkele onaangename verrassingen: Allereerst werd ons huisje overladen door mieren, vervolgens trof Mirjam kakkerlakken aan in ons keukenkastje. Diezelfde avond raakten enkele lokale ‘straat’honden in gevecht op onze veranda. De dag erna bleken we een muis te hebben (hij is er nog steeds…Maartje Wassink, tips graag :p). Als klap op de vuurpijl vloog er vervolgens nog een vleermuis ons huisje binnen, welke geen zin meer had om te vertrekken.
Ik hoor jullie nu allemaal denken: “Lekker schoon daar, in Villa Maria”…maar geloof me, Dees en ik maken regelmatig schoon en laten zeker nooit eten rondslingeren. Ik heb echt geen idee hoe we aan al die beesten komen, en erger nog, ik heb ook geen idee hoe we er vanaf kunnen komen :p
Verder zijn het niet alleen de dieren die zich bij ons steeds meer thuis gaan voelen, ook de gemiddelde Ugandees begint steeds makkelijker opmerkingen te maken: Om de dierentuin even te ontsnappen, waren Dees en ik gaan dineren in Masaka…op het moment dat ik op een bodaboda stap om terug te gaan naar Villa Maria, hoor ik iemand in mijn oor fluisteren “I give you money, you give me sex? Please, I’ve never had sex with an English woman before!”... Misschien moet ik mijn uitstraling nog maar eens onder de loep nemen ofzo :p
Na die ervaringen vonden Dees en ik het tijd voor een weekendje weg: de Ssese Islands. Vrijdag na de zaalronde zijn we op zoek gegaan naar de ferry…na anderhalf uur over hobbelige weg en nogmaals anderhalf uur wachten op de daadwerkelijke ferry (zoals wij het Limburgs kwartiertje kennen, kent men hier zoiets als ‘de Afrikaanse middag’ :p), was het dan zover. De ferry bracht ons naar Buggala, het grootste eiland van het archipel. Eenmaal op het eiland stond ons nog een ritje van anderhalf uur te wachten, vervolgens werden Dees en ik ergens in een uitgestorven gebied gedropt. De taxichauffeur wilde ons nog wel even gebruik maken van onze verbazing, en vroeg dus met uitgestreken gezicht drie keer de normale prijs voor het ritje. Nadat ik dat weigerde te betalen, kwam de goede man dreigend voor ons staan en gaf te kennen dat we geen keus hadden. Na wat telefonische hulp van een Ugandese reisagent (goddank had ik zijn nummer!) konden we de normale prijs betalen en waren we klaar om het eiland te gaan ontdekken :)
Ons verblijf, Pearl Garden Beach Resort, bleek minder luxe dan verwacht. De reisgids gaf aan dat er warm water zou zijn, echter dit bleek in de vorm van een jerrycan heet water die ’s ochtends voor de deur van de kamer werd gezet. Een degelijke douche was er niet en andere vormen van luxe waren ook ver te zoeken.
Maar ach, Dees en ik wilden de stemming niet meteen laten bederven, dus op zaterdag hebben we fietsen gehuurd en waren we vol plannen…maar de fietsen bleken van dezelfde kwaliteit als het resort; na nog geen twee minuten fietsen lag zowel bij Dees als bij mij de ketting er al af. Nu zijn we de beroerdsten niet, dus problemen met kettingen krijgen we nog wel geregeld, maar vervolgens liep mijn achterwiel scheef en raakte het klem tegen het frame…zelfs de mannen van de bodaboda-garage kregen dat niet voldoende hersteld :p
Uiteindelijk zijn Dees en ik dus maar gaan lopen…om even later volkomen toevallig bij een luxe resort uit te komen. Nadat we daar even in blik in een van de huisjes hadden geworpen, waren Dees en ik het volkomen eens: Ons weekendje kon wel verlengd worden met enkele nachtjes in het Ssese Habitat Resort :)
Zondag zijn we dus verhuisd van onderkomen, waardoor we alsnog alle luxe kregen die we zochten. Massage-douche, luxe sofa’s in een zonnige woonkamer en een ruime slaapkamer. Het resort had een privé-strandje en een sauna, de bediening kwam regelmatig naar ons huisje om te kijken of we nog wensen hadden en de manager bood ons graag zijn computer aan om gebruik te maken van het internet ;) Nadat we zowel zondag als maandag nog heerlijk hebben genoten van zon, zee, strand en westerse standaarden, zijn we vandaag weer naar Villa Maria vertrokken.
Ik geniet nog steeds van mijn tijd hier, ik voel me ondertussen prima op mijn plek. Er staan voor mij nu nog drie ‘werk’dagen op het programma, en dan arriveert pap al :) De tijd vliegt!
Liefs,
Yvonne
P.S. Pap, bereid je maar voor…het is hier sinds enkele dagen letterlijk tropisch warm…de zon brandt en wolken zijn ver te zoeken!!
-
25 Januari 2011 - 20:48
Maartje:
He lieverd!
Ik heb hier ondertussen geen last meet van muizen. Het enige wat je eraan kunt doen is eten in tupperware of iets dergelijks. En daarnaast kun je vallen neerzetten, hier adviseren ze choco pasta (maar dat zul je daar wel niet hebben :P) Maar ik vraag me af of het zit heeft om uberhaubt iets te doen aan die muis. Zolang je er niet al te veel last van hebt zal het vast een beetje bij de oegandeze huiselijke flora en fauna horen.
Geniet van je korte week, en daarna van het reizen met je vader. Laat je niet gek maken hea!
Liefs maartje
PS, wel fijn dat ik met naam en toenaam in verband wordt gebracht met muizen..nu denkt iedereen dat ik de viespeuk ben :P -
25 Januari 2011 - 20:49
Marie-louise:
Hallo Yvonne,
Ik kan me nauwelijks voorstellen hoe jij daar 'leeft'. Met al dat ongedierte in jullie huisje. Laat die lekker maar allemaal in Villa Maria.
Ik ben nieuwsgierig naar jouw foto's van en met al die Ugandezen en bodaboda's.
Ik geloof dat pap wel zin heeft in 'dat reisje'.
Nog heel veel belevenissen en een fijne tijd.
Vele lieve groeten.
-
25 Januari 2011 - 21:08
Jeske:
Hee Von!
Klinkt lekker, zo'n dierentuin in huis. Wel fijn dat jullie dat lekker even konden ontvluchten met (uiteindelijk ;)) een luxe resort om te ontspannen! Echt gezellig dat je vader komt, ben benieuwd wat hij er van vindt! Denk ook niet dat ie de warmte erg zal vinden, hier is het typisch Nederlands weer helaas, met de typische Nederlandse verkoudheid die ik niet kan gebruiken in een week voor m'n toets, maar goed ;)
Geniet maar lekker van de tijd met je vader, zouden ze je dan ook nog durven vragen om sex in zijn bijzijn? ;)
Liefs -
27 Januari 2011 - 08:49
Merel Van G.:
Haha nou inderdaad is Artis er niets bij! Ik begrijp dat je nog gaat reizen, wat leuk! Geniet er maar van, voor dat je het weet is het weer voorbij. En heeerlijk die tropische temperaturen, het is hier nu 0 graden met natte sneeuw ;)
Groetjes! -
29 Januari 2011 - 12:39
Frits Starmans:
Beste Yvonne
Ik was er al bang voor. Sinds de kus met de giraffe is via de dieren tamtam doorgegeven dat jij een echte dierenvriend bent. Honden, muisje, kakkerlakken en vleermuizen weten de weg te vinden. Bij de dierenpartij in Nederland zijn ze van plan je op de kieslijst te zetten Dus er staat je nog iets te wachten.
Het blijft een avontuurlijk verblijf en het is je gegunt
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
